على فكره
مش دايما احلامى بتتحقق
وباشوفها بعيد
ابعد من سحر الاناشيد
اقرب من خطوه قدمى على الارض
ومد الايد لبعيد
كام خطوه مشيتها وخابت
كام خطوه وصابت
دخلت رجليك الخيه ودابت
والعالم قدامك ووراك واقف ثابت
نفس وشوش اصحابك
نفس كراسي القهوه
نفس اللحن لنفس الغنوه فى اخر الليل
ياللا يابهوات
خلاص شطبنا ياسيد
وماعادش بيشرب خمر الاحلام
غير موت بيسيبك
على مفرش ترابيزه
زى الورده المنقوشه
والترمس والفول النابت
بتعدى ملامحك على سلم فى بولاق
بيت فى الوراق
وايدين عشاق
بتضم الكتف السهران
فى شوارع خاطيه وتابت
مش اول مره
يعدى عليك فبراير وانت حزين
بتبص على الايام اللى بترمح بيك
فى سباق الخيل
مع انك
ولا فارس ولاسايس
ولا حتى حصان بيجر الحناطير
ولا واقف ولا ح تطير
ولا شايف فى الضلمه
غير رجلين مكسوره
ومن غير عكاز واقفين
فى الدم اللى بيشلب م البتارين
مش اول مره
يعدى عليك فبراير
وانت حزين
متغرب ووحيد وسئيل
خايف ترجع لبلاد
ماعادتش بلادك
واصحاب اموات
بتمثل دور العايشين
ح تمد ايديك وتسلم على مين
كام شمس وطلعت
كام شمس وغابت
ح تبص وراك
الليل متكوم قدامك
عسكر خايفين وبشر خايفين وبيوت واقعين
وبنات قاعدين فى مقابر مفتوحه
يستنوا الجايين
ح تمد ايديك وتسلم
على مين؟